محاسبه ارزش ریالی صدمات

هنگام بروز هر حادثه ای مانند تصادفات خودرویی و یا .. به شخص مجروح دیه تعلق میگیرد. دیه مالی است که به سبب جنایت بر نفس یا عضو به فرد یا اولیای دم وی پرداخت می‌شود . هرگاه جنایتی بر عضو کسی وارد شود و شرعا مقدار خاصی به عنوان دیه برای آن تعیین نشده باشد،فرد مرتکب باید ارزش بپردازد.

ارزش با درنظر گرفتن دیه کامل انسان و نوع ‌و کیفیت خسارت وارده و توسط کارشناس پزشکی قانونی تعیین می‌شود.

میزان ارزش هر ضایعه ای بر دو پایه تعیین می‌ شود :

۱-تعیین درصدی از دیه ی کامل براساس نوع صدمه(ارزش عارضه)

۲-تعیین درصدی از دیه ی کامل بر اساس نقص عضو ایجاد شده(ارزش نقص عضو) گاهی یک عارضه منجر به نقص عضو می‌شود که ارزش عارضه و نقص عضو تعیین و فرد مرتکب باید مجموع هر دو ارزش را بپردازد.

در صدماتی که بدون نقص عضو بهبود یافته است با در نظر گرفتن دیه ی صدمات مشابه،ارزش آن تعیین میگردد. ازدست دادن یک عضو یا قسمتی از آن را نقص عضو میگویند گاها عضوی از بین نرفته ولی کارایی ‌و عملکرد عضو از بین رفته یا کم شده است ،که این مورد نیز نقص عضو تلقی میگردد و درتعیین میزان نقص عضو ،کاهش عملکردآن عضو معیار تعیین ارزش میباشد.

البته تعیین میزان نقص عضو وارش آن زمانی انجام می‌شود که حداکثر بهبودی بالینی رخ داده باشد و بهبودی بیشتر متصور نباشد. تنها معیار در تعیین نقص عضو، تاثیر آن در انجام فعالیت روزانه است و منظور از حداکثر بهبودی بالینی این است که انتظار تغییر بیشتر از سه درصد در نقص عضو حاصل شده‌ طی سه ماه آینده وجود نداشته باشد.

نقص عضو به معنی از کار افتادگی نیست و از کارافتادگی باتوجه به شغل و سن و عضو آسیب دیده ودرصد نقص عضو تعیین میگردد.

حداکثر میزان مجاز نقص عضو نسبت به کل بدن در اندام‌های تحتانی چهل درصد و در اندام های فوقانی شصت درصد است.